Το βίντεο, που δημοσιεύθηκε από τον στρατιωτικό ανταποκριτή Σινγκίς Νταμπίεφ, αποκαλύπτει τις δραματικές συνθήκες που επικρατούν στις θέσεις κοντά στο Κουπιάνσκ, όπου ο στρατιώτης είναι σοβαρά τραυματισμένος και βρίσκεται σε τραγική ψυχολογική κατάσταση.

Η εγκατάλειψη από την ηγεσία

Ο στρατιώτης, με το κεφάλι του δεμένο και εμφανή τα σημάδια των τραυμάτων του, καταγράφει το απεγνωσμένο του μήνυμα, εκφράζοντας την απόγνωση και την απελπισία του για την εγκατάλειψη που αισθάνεται από τη διοίκηση.

«Η διοίκηση μάς εγκατέλειψε. Πριν από δύο ημέρες ήταν εδώ: Ο διοικητής της μονάδας και άλλοι, αλλά τώρα δεν υπάρχει κανείς και είναι αδύνατο να επικοινωνήσουμε με κάποιον. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε», αναφέρει στο βίντεο, υπογραμμίζοντας το αίσθημα εγκατάλειψης που βιώνει τόσο εκείνος, όσο και οι υπόλοιποι στρατιώτες στο μέτωπο.

Πλεονέκτημα για τη Ρωσία

Ο στρατιώτης συνεχίζει να περιγράφει τη δύσκολη κατάσταση στο μέτωπο, όπου οι ρωσικές δυνάμεις έχουν το πλεονέκτημα και συνεχίζουν την επίθεση με εντατικούς ρυθμούς. «Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν τεράστιο πλεονέκτημα. Η επίθεση συνεχίζεται για τρεις ημέρες, το πυροβολικό λειτουργεί εντατικά κι εμείς δεν έχουμε πλέον πυρομαχικά», προσθέτει.

Ακόμη, αναφέρει ότι ανήκει στους χειριστές χειροβομβίδων και φαίνεται να έχει χάσει την ελπίδα του για νίκη της Ουκρανίας.

Το συγκλονιστικό «αντίο»

Η ατμόσφαιρα στο βίντεο γίνεται ακόμη βαρύτερη, όταν ο στρατιώτης, με δάκρυα στα μάτια, μιλά για τη μητέρα του. «Πείτε στη μητέρα μου, την Ιρίνα Αλεξέγιεβνα Μπονταρένκο, ότι δεν θα επιστρέψω. Αντίο», λέει, πριν κλείσει το βίντεο, δακρύζοντας.

Πριν από αυτό το συγκλονιστικό βίντεο, άλλος ένας στρατιώτης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ο Ολεξάντρ Σιτσούγκοφ, ο οποίος βρίσκεται σε αιχμαλωσία, είχε αποκαλύψει τις μεγάλες απώλειες που υπέστη ο στρατός στο μέτωπο. Στους εκπροσώπους του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, ανέφερε ότι οι μαχητές «απλώς εξαφανίζονται», περιγράφοντας το κλίμα της φρίκης και της απογοήτευσης που επικρατεί στο μέτωπο.

Η τραγική αυτή καταγραφή και οι μαρτυρίες των στρατιωτών αποκαλύπτουν την ένταση, την απελπισία και την ανυπαρξία καθοδήγησης που βιώνουν οι Ουκρανοί μαχητές στο πεδίο της μάχης, ενώ, η προσωπική ιστορία του στρατιώτη που είπε το «αντίο» στη μητέρα του, υπενθυμίζει τις φρικαλεότητες του πολέμου και την ανθρώπινη πλευρά του.