Ανοίγει δρόμο στις γυναίκες της Ροδόπης - Όνειρό της είναι να δημιουργήσει τη δική της Σχολή Οδηγών

Η Νεσλιχάν Κιοσέ είναι μία κοπέλα 22 ετών που κατάγεται (και ζει) στο χωριό Καλλυντήριο του Δήμου Αρριανών, από το οποίο απουσίασε για δύο χρόνια - όσο χρειάστηκε δηλαδή για να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη Θεσσαλονίκη. Ως εδώ η ιστορία της μοιάζει με την ιστορία σχεδόν κάθε κοπέλας της ηλικίας της, όταν όμως λέει ότι ως κοριτσάκι είχε περισσότερα αυτοκινητάκια παρά κούκλες, τότε το πράγμα αλλάζει.

Και, αλλάζει ακόμα περισσότερο όταν μαθαίνει κανείς πως οι σπουδές που έκανε η Νεσλιχάν στην Θεσσαλονίκη είναι πάνω στην οδήγηση και την εκπαίδευση υποψήφιων οδηγών σε μια σχολή «στην οποία ήμουν η μόνη γυναίκα ανάμεσα σε 15 αγόρια», όπως λέει αφηγούμενη την ιστορία της στον «Χ».

Σήμερα, η Νεσλιχάν δουλεύει ως επαγγελματίας οδηγός στο Αστικό ΚΤΕΛ Κομοτηνής οδηγώντας όλα του τα λεωφορεία σε όλες τις γραμμές.

«Ξεκίνησα με τα mini bus, μετά πήρα το 10μετρο και τώρα οδηγάω το 12μετρο. Όταν ανοίξουν τα Πανεπιστήμια θα αρχίσω να οδηγώ και τις φυσούνες, που μεταφέρουν φοιτητές», λέει.

Ενθυμούμενη τα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ανακαλεί το άγχος που της είχε προκαλέσει η σχολή και ειδικά τα μαθήματα της Μηχανολογίας. Όπως λέει «όταν πήγα δεν ήξερα τίποτα από μηχανολογία. Αναρωτιόμουν αν θα τα καταφέρω, αλλά τελικά με λίγο παραπάνω διάβασμα, τα έβγαλα πέρα». Πέρα από την οδήγηση οχημάτων όλων των τύπων, η φοίτηση σε μία σχολή εκπαίδευσης υποψηφίων οδηγών, προϋποθέτει και μία σειρά θεωρητικών μαθημάτων όπως η μηχανολογία, η νομοθεσία, οι πρώτες βοήθειες και άλλα, τα οποία είναι εξίσου σημαντικά και απαιτούν μελέτη.

Το βαν του μπαμπά και το ραφείο της μαμάς

Η πρώτη επαφή της Νεσλιχάν με την οδήγηση έγινε σε πολύ μικρή ηλικία και το πρώτο όχημα που οδήγησε ήταν το κλουβάκι του μπαμπά της. «Ναι το οδήγησα χωρίς να έχω δίπλωμα» παραδέχεται με συστολή, καταδικάζοντας βέβαια αυτή την πρακτική που έχει μεν φθίνει, αλλά δυστυχώς υφίσταται έστω και σποραδικά.

Ο πατέρας της ήταν πολύ υποστηρικτικός όταν η ίδια αποφάσισε να ασχοληθεί με την οδήγηση και δη όταν αποφάσισε να ανέβει στο λεωφορείο. Η μητέρα της, ήταν πιο επιφυλακτική και φοβόταν για την σωματική ακεραιότητα της κόρης της, όμως τελικά πείστηκε. Άλλωστε, η μητέρα της ήταν η αφορμή για να έρθει η Νεσλιχάν σε επαφή με το Αστικό ΚΤΕΛ Κομοτηνής και να γίνει τελικά η επαγγελματική της στέγη.