«Τι θα συνέβαινε στα σπίτια μας, στα σχολεία μας, στις γειτονιές μας, στις πόλεις μας; Ποιος θα τάιζε τον σκύλο; Ποιος θα έκοβε το γρασίδι; Παρόλο που αποτελεί κοινό θέμα σε ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές και βιβλία, το τέλος της ανθρωπότητας εξακολουθεί να είναι ένα παράξενο πράγμα για να το σκεφτεί κανείς.

Αλλά ως αναπληρωτής καθηγητής αστικού σχεδιασμού – δηλαδή κάποιος που βοηθάει τις πόλεις να σχεδιάσουν πώς θα μοιάζουν οι κοινότητές τους – είναι μερικές φορές η δουλειά μου να σκέφτομαι τέτοιες προοπτικές», αναφέρει ο αρθρογράφος.

Ησυχία

Εάν λοιπόν μετά από έναν χρόνο που οι άνθρωποι είχαν εκλείψει αλλά εσείς θα μπορούσατε να επιστρέψετε το πρώτο πράγμα που θα παρατηρούσατε θα ήταν η ησυχία. Και θα συνειδητοποιούσατε πόσο θόρυβο κάνουν οι άνθρωποι. Τα κτίριά μας είναι θορυβώδη. Τα αυτοκίνητά μας κάνουν θόρυβο. Ο ουρανός μας κάνει θόρυβο. Όλος αυτός ο θόρυβος θα σταματούσε.

Θα παρατηρούσατε ακόμα τον καιρό. Μετά από ένα χρόνο χωρίς ανθρώπους, ο ουρανός θα ήταν πιο γαλανός, ο αέρας πιο καθαρός. Ο άνεμος και η βροχή θα καθάριζαν την επιφάνεια της Γης- όλη η αιθαλομίχλη και η σκόνη που δημιουργούν οι άνθρωποι θα εξαφανίζονταν.

Ένα αλλιώτικο σπίτι

Φανταστείτε τώρα το σπίτι σας. Νερό δεν θα τρέχει από τις βρύσες. Τα συστήματα ύδρευσης απαιτούν συνεχή άντληση. Αν δεν υπάρχει κανείς στη δημόσια ύδρευση για να διαχειριστεί τα μηχανήματα που αντλούν νερό, τότε δεν υπάρχει νερό.

Αλλά το νερό που υπήρχε στους σωλήνες όταν όλοι εξαφανίστηκαν θα ήταν ακόμα εκεί όταν θα ερχόταν το πρώτο κρύο, ο ψυχρός αέρας θα πάγωνε το νερό στους σωλήνες και θα τους έσπαγε.

Δεν θα υπήρχε πια ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι θερμοηλεκτρικές μονάδες θα σταματήσουν να λειτουργούν αφενός επειδή κανείς δεν θα τις παρακολουθεί και αφετέρου επειδή θα ξεμείνουν από καύσιμα. Έτσι, το σπίτι σας θα είναι σκοτεινό, χωρίς φώτα, τηλεόραση, τηλέφωνα ή υπολογιστές.

Το σπίτι σας θα ήταν σκονισμένο. Στην πραγματικότητα, υπάρχει σκόνη στον αέρα όλη την ώρα, αλλά δεν την αντιλαμβανόμαστε επειδή τα συστήματα κλιματισμού ανακυκλώνουν τον αέρα. Και καθώς μετακινείστε στα δωμάτια του σπιτιού σας, διατηρείτε κι εσείς τη σκόνη σε κίνηση. Αλλά μόλις σταματήσουν όλα αυτά, ο αέρας μέσα στο σπίτι σας θα είναι ακίνητος και η σκόνη θα κατακαθίσει παντού.

Η κυριαρχία των εντόμων

Το γρασίδι στην αυλή σας θα μεγαλώνει – και θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει μέχρι να γίνει τόσο μακρύ που θα σταματούσε να μεγαλώνει. Νέα ζιζάνια θα εμφανίζονταν και θα ήταν παντού.

Πολλά φυτά που δεν είχατε δει ποτέ πριν θα ρίζωναν στην αυλή σας. Κάθε φορά που ένα δέντρο ρίχνει έναν σπόρο, ένα μικρό δεντράκι μπορεί να μεγαλώσει. Κανείς δεν θα ήταν εκεί για να το βγάλει ή να το κόψει.

Θα παρατηρούσατε πολλά περισσότερα ζωύφια να τριγυρνούν. Θυμηθείτε, οι άνθρωποι τείνουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να απαλλαγούν από τα ζωύφια. Ψεκάζουν τον αέρα και το έδαφος με σπρέι για έντομα. Απομακρύνουν τον βιότοπο των εντόμων. Βάζουν σίτες στα παράθυρα.

Αν οι άνθρωποι δεν έκαναν όλα αυτά τα πράγματα, τα έντομα θα επέστρεφαν. Θα είχαν πάλι ελεύθερη κυριαρχία στον κόσμο.

Τι θα μείνει όρθιο

Χωρίς ηλεκτρισμό, ο φωτισμός του φυσικού κόσμου θα επέστρεφε. Το μόνο φως θα προερχόταν από τον Ήλιο, τη Σελήνη και τα αστέρια. Πυρκαγιές θα ξεσπούσαν συχνά αφού δεν θα υπάρχουν πλέον άνθρωποι για να τις σβήσουν, οι φωτιές θα συνέχιζαν να καίνε μέχρι να σβήσουν μόνες τους.

Μετά από ένα χρόνο, οι δρόμοι, οι αυτοκινητόδρομοι, οι γέφυρες και τα κτίρια δεν θα είχαν αλλάξει. Σε μια δεκαετία όμως θα είχαν παρουσιάσει ρωγμές και μικρά φυτά θα ξεφύτρωναν μέσα από αυτές. Αυτό συμβαίνει επειδή η Γη κινείται συνεχώς. Με αυτή την κίνηση έρχεται η πίεση, και με αυτή την πίεση έρχονται οι ρωγμές.

Τελικά, οι δρόμοι θα ράγιζαν τόσο πολύ που θα έμοιαζαν με σπασμένο γυαλί. Οι μεταλλικές γέφυρες θα σκούριαζαν. Ωστόσο οι μεγάλες γέφυρες από σκυρόδεμα και οι διαπολιτειακές λεωφόροι, επίσης από σκυρόδεμα, θα παρέμεναν στη θέση τους για αιώνες.

Τα φράγματα και τα αναχώματα που έχουν χτίσει οι άνθρωποι στα ποτάμια και τα ρέματα του κόσμου θα διαβρώνονταν.

Οι σκύλοι θα εξαφανίζονταν, οι γάτες θα γινόταν άγριες

Τα φυτά που τρώμε θα άρχιζαν να εξαφανίζονται. Δεν θα υπήρχαν πια πολλά καλαμπόκια, πατάτες ή ντομάτες. Τα αγροτικά ζώα θα γίνονταν εύκολη λεία για τις αρκούδες, τα κογιότ και τους λύκους. Οι γάτες θα γίνονταν άγριες αλλά οι περισσότεροι σκύλοι δεν θα επιβίωναν.

Σε χίλια χρόνια, ο κόσμος μας θα είναι ακόμα αμυδρά αναγνωρίσιμος. Κάποιες κατασκευές θα παρέμεναν αλλά αυτό θα εξαρτιόταν από τα υλικά από τα οποία ήταν φτιαγμένες και το κλίμα. Μια πολυκατοικία, ένας κινηματογράφος ή ένα υπό κατάρρευση εμπορικό κέντρο θα στέκονταν ως μνημεία ενός χαμένου πολιτισμού. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε πριν από περισσότερα από 1.500 χρόνια, ωστόσο μπορείτε να δείτε κάποια απομεινάρια της ακόμη και σήμερα.

Αν μη τι άλλο, η ξαφνική εξαφάνιση των ανθρώπων από τον κόσμο θα αποκάλυπτε κάτι για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη Γη. Θα μας έδειχνε επίσης ότι ο σημερινός κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς εμάς αλλά ούτε εμείς μπορούμε να επιβιώσουμε αν δεν τον φροντίζουμε. Για να συνεχίσει να λειτουργεί, απαιτεί συνεχή συντήρηση.