Η κίνηση αυτή σηματοδοτεί την εκκίνηση μιας μεγάλης παραγγελίας 250 αρμάτων, προκειμένου να περάσει η εγχώρια αμυντική βιομηχανία της στη νέα εποχή που οραματίζεται ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος δηλώνει πως η Τουρκία έχει πλέον τη δυνατότητα να προσφέρει στο στρατιωτικό της δυναμικό μέσα, που μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν απολύτως εξαρτημένα από εισαγωγές. Η ένταξη των Altay T1, η οποία έγινε στις νέες εκτεταμένες εγκαταστάσεις της BMC στην Άγκυρα, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα αυτού ακριβώς του αφηγήματος.

Το βιομηχανικό συγκρότημα της BMC είναι ενδεικτικό της προσπάθειας της Τουρκίας: καλύπτει συνολικά 840.000 τετραγωνικά μέτρα, διαθέτει γραμμή μαζικής παραγωγής 63.000 τετραγωνικών, ειδικά κέντρα έρευνας και ανάπτυξης, χώρους δοκιμών, πίστες εκπαίδευσης και θωρακισμένα εργαστήρια. Πάνω από 1.500 εργαζόμενοι και περισσότερες από 600 συνεργαζόμενες εταιρείες συμμετέχουν στο πρόγραμμα κατασκευής του νέου άρματος, κάτι που η Άγκυρα αξιοποιεί για να δείξει την «αυτοδύναμη» πλέον βιομηχανική της βάση.

Τα πρώτα Altay T1 εξοπλίζονται με νοτιοκορεατικό κινητήρα Doosan DV27K 1.500 ίππων και σύστημα μετάδοσης κίνησης S&T Dynamics, επιλογές που υιοθετήθηκαν επειδή η Τουρκία αντιμετώπισε σοβαρούς περιορισμούς στις εισαγωγές κρίσιμων εξαρτημάτων τα προηγούμενα χρόνια. Το βάρος των 65 τόνων και οι νέες ηλεκτρονικές υποδομές του άρματος το φέρνουν κοντά στα επίπεδα σύγχρονων δυτικών αρμάτων, όπως το Leopard 2A7 ή το M1 Abrams.

Ήδη μάλιστα η Τουρκία σχεδιάζει την επόμενη έκδοση, την Altay T2, που θα διαθέτει αμιγώς τουρκικούς κινητήρες. Η εταιρεία BMC Power εργάζεται επάνω στον κινητήρα BATU, έναν επίσης 12κύλινδρο ντίζελ των 1.500 ίππων, όμως ακόμα δεν είναι σαφές αν το σύστημα θα είναι έτοιμο μέχρι το 2029, οπότε και έχει προγραμματιστεί η είσοδος του Τ2 σε μαζική παραγωγή. Οι δοκιμές του BATU πάντως συνεχίζονται και αναμένεται να ξεπεράσουν συνολικά τα 10.000 χιλιόμετρα, ώστε να αποδειχθεί ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου άρματος μάχης.

Το Altay T1 είναι σχεδιασμένο να καλύψει τις ανάγκες ενός σύγχρονου πεδίου μάχης. Διαθέτει λειόκανο πυροβόλο 120 χιλιοστών L/55 της MKE, σύστημα ενεργητικής προστασίας AKKOR της Aselsan που προσφέρει άμυνα σε 360 μοίρες, σύνθετη αρθρωτή θωράκιση της Roketsan και προηγμένο σύστημα ελέγχου πυρός. Με βάση τον σχεδιασμό του, το άρμα στοχεύει να σταθεί απέναντι σε κορυφαίες διεθνείς πλατφόρμες μάχης τρίτης και τέταρτης γενιάς.

Για την Ελλάδα, η εξέλιξη αυτή εννοείται πως δεν περνά απαρατήρητη. Η πορεία του προγράμματος Altay αποτελεί ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ των τουρκικών αμυντικών επιδιώξεων, οι οποίες παρακολουθούνται διαρκώς από την Αθήνα. Παρότι τα άρματα αυτά ακόμη δεν μπορούν να συγκριθούν πλήρως με τις πλέον αναβαθμισμένες δυτικές πλατφόρμες, η παραγωγή τους δείχνει ότι η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει στρατηγική αυτάρκεια σε οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας – κάτι που, εάν επιτευχθεί πλήρως στα επόμενα χρόνια, θα επηρεάσει αναμφίβολα τις ισορροπίες στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Με την ένταξη των πρώτων μονάδων Altay T1 στον τουρκικό Στρατό, η Άγκυρα δεν περιορίζεται απλώς στην παραλαβή ενός νέου μέσου. Προσπαθεί να στείλει το μήνυμα ότι η εγχώρια βιομηχανία της μπορεί να αναπτύξει ολοκληρωμένα οπλικά συστήματα και να μειώσει την εξάρτηση από τρίτους. Το κατά πόσο αυτό θα επιτευχθεί σε μακροπρόθεσμο επίπεδο θα φανεί στα επόμενα στάδια του προγράμματος και κυρίως στην επιτυχή ανάπτυξη του εγχώριου κινητήρα BATU.