Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO, Γιώργος Κουμουτσάκος, χαρακτήρισε την εξέλιξη ως «ημέρα χαράς και υπερηφάνειας» για την Ελλάδα, υπογραμμίζοντας την οικουμενικότητα και την αδιάλειπτη πορεία της ελληνικής γλώσσας επί τέσσερις χιλιετίες.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης:

• Αδιάλειπτη χρήση και ιστορική συνέχεια: Η ελληνική γλώσσα μετρά 40 αιώνες προφορικής και τουλάχιστον 28 αιώνες γραπτής παράδοσης, αποτελώντας τη μακροβιότερη ζωντανή γλώσσα της Ευρώπης.
• Πολιτιστική υπεροχή: Καλλιεργήθηκε από προσωπικότητες-πυλώνες της παγκόσμιας σκέψης όπως ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης και οι Πατέρες της Εκκλησίας.
• Διαχρονική επίδραση σε άλλες γλώσσες: Έχει εμπλουτίσει τις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και διδάσκεται παγκοσμίως σε όλες τις μορφές της – αρχαία, βυζαντινή και νέα ελληνική.
• Βάση επιστημονικής ορολογίας: Παραμένει αναντικατάστατη πηγή όρων σε επιστήμες όπως η ιατρική, η φυσική, η αστρονομία, η φιλοσοφία και οι κοινωνικές επιστήμες.

Η UNESCO επισημαίνει ότι η ελληνική υπήρξε η πρώτη lingua franca της Μεσογείου κατά την Ελληνιστική περίοδο, γλώσσα των Ευαγγελίων, των πρώτων επιστημονικών εγχειριδίων και των κειμένων που γέννησαν την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό.

Η επιλογή της 9ης Φεβρουαρίου δεν είναι τυχαία: συμπίπτει με την επέτειο του θανάτου του Διονυσίου Σολωμού, εθνικού ποιητή της Ελλάδας, το 1857.

Η πρόταση της Ελλάδας υποστηρίχθηκε έγγραφα από 20 κράτη-μέλη, με πρώτη την Αϊτή – την πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Την επιστημονική τεκμηρίωση της πρότασης επιμελήθηκαν οι καθηγητές Γεώργιος Μπαμπινιώτης και Χρήστος Κλαίρης.

Ο κ. Κουμουτσάκος τόνισε: «Η καθιέρωση αυτής της ημέρας δεν είναι απλώς τιμητική. Είναι εργαλείο ενίσχυσης της σχέσης των Ελλήνων και των φιλελλήνων με μια γλώσσα που δεν υπήρξε μόνο μέσο έκφρασης, αλλά φορέας του ίδιου του πολιτισμού μας».

Η απόφαση αναμένεται να εγκριθεί οριστικά στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO τον Νοέμβριο του 2025.