Ο γνωστός ηθοποιός, μαζί με άλλους Έλληνες, ταξίδεψε στην περιοχή, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα και μιλώντας στην εκπομπή «Εξελίξεις τώρα», περιέγραψε την εμπειρία του, τις δυσκολίες της αποστολής, αλλά και την εσωτερική ανάγκη που τον ώθησε να συμμετάσχει: «Παρόλο που ήμασταν φοβισμένοι, ο φόβος δεν μας έφαγε τα σωθικά. Θέλω να πω πως ξεκινήσαμε πολύ φοβισμένοι για να κάνουμε όλη αυτή την πορεία, όντας όλοι πάρα πολύ αβέβαιοι, αλλά τελικά φτάσαμε πολύ κοντά στην Ισμαηλία. Αντιμετωπίσαμε την καταστολή, παραμείναμε, δεν φύγαμε πίσω και τελικά γυρίσαμε με έναν τρόπο ειρηνικά πίσω στα καταλύματα, εμείς τουλάχιστον οι Έλληνες. Δεν ξέρω αν υπήρξε κάποια πολιτική παρέμβαση, δεν έχει σημασία».

Συγκινητική ήταν και η εξομολόγησή του για το τι τον οδήγησε να πάρει μέρος σε αυτή την πρωτοβουλία, αλλά και η αναφορά στην κριτική που δέχτηκε από δικούς του ανθρώπους: «Νομίζω ότι δεν επέλεξα εγώ, αλλά τα πόδια μου να βρίσκομαι εδώ. Θέλω να πω ότι τα πόδια μου αισθάνθηκα ότι κάπως με σήκωσαν και έπρεπε να έρθω εδώ γιατί έπρεπε να είμαι παρών στο μεγαλύτερο παγκόσμιο έγκλημα, που τουλάχιστον εγώ θυμάμαι, στον 21ο αιώνα. Οπότε, σε αντίθεση με κάποιους φίλους μου και πολύ κοντινούς μου ανθρώπους που μου είπαν ότι επειδή είμαι πατέρας πρέπει να κάτσω στα αυγά μου και να σκεφτώ το παιδί μου, μάλλον ακριβώς επειδή αγαπάω το παιδί μου και τα παιδιά όλου του κόσμου, θέλω να τα αντιμετωπίζω σαν παιδιά μου. Αισθάνθηκα ότι έχω ένα χρέος σε όλο αυτό το πράγμα και πρέπει να έρθω εδώ».

Ολοκληρώνοντας τη δήλωσή του, ο Γιώργος Χρανιώτης απηύθυνε κάλεσμα προς τους πολίτες στην Ελλάδα να μη μένουν αμέτοχοι απέναντι στα γεγονότα: «Το άλλο κομμάτι είναι ότι αυτή η κινητοποίηση μπορεί αύριο να φέρει πάρα πολύ μεγάλα αποτελέσματα και, επειδή ακριβώς οι Έλληνες αποδείξαμε στα Τέμπη ότι τα παιδιά των ανθρώπων που χάθηκαν είναι και δικά μας παιδιά, η ευχή μου είναι αύριο σε όλα τα μέρη της Ελλάδας να είναι όλοι στους δρόμους και να νιώσουν ότι αυτή η γενοκτονία που λαμβάνει χώρα στη Γάζα είναι κάτι που μας αφορά όλους».