Συγκίνηση στους παλαιότερους Αθηναίους προκάλεσε η είδηση για την πυρκαγιά που ξέσπασε τη Δευτέρα στο ιστορικό ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛ, της οδού Πατησίων.
Η φωτιά ξεκίνησε από το ισόγειο του εγκαταλελειμμένου κτιρίου και μέσω του κλιμακοστασίου επεκτάθηκε μέχρι το δώμα, ενώ αρχικά εκφράσθηκαν φόβοι για το ενδεχόμενο να είχαν εγκλωβιστεί εντός του ΑΚΡΟΠΟΛ άστεγοι ή τοξικομανείς, που συνήθως έβρισκαν εκεί μία πρόχειρη στέγη.
Κατά τις προσπάθειες κατάσβεσης τραυματίστηκαν 2 άνδρες της Πυροσβεστικής.
Το ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛ οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1926 και 1928 από τον αρχιτέκτονα Σωτήριο Μαγιάση και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της ελληνικής εκδοχής του γαλλικού Art Nouveau.
Το ιστορικό ξενοδοχείο λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του '80. Το 1991 κηρύχθηκε διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού. Έκτοτε, οι εργασίες για την αποκατάστασή του αποτελούσαν πάντα μία διαδικασία δίχως τέλος...
Επί δεκαετίες το ΑΚΡΟΠΟΛ θεωρούνταν σημείο αναφοράς για την κοσμική Αθήνα, ενώ το music hall του ξενοδοχείου αποτελούσε τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του τη σχεδόν μόνιμη καλλιτεχνική στέγη του συνθέτη Γιώργου Μουζάκη.
Το 1973 από τα μπαλκόνια του ΑΚΡΟΠΟΛ κινηματογραφήθηκαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και η εισβολή του τανκ στον προαύλιο χώρο του.
Συνοπτικά η ιστορία του ΑΚΡΟΠΟΛ:
1920: Η οικογένεια Καραδόντη
αγοράζει από τον Ιωάννη Μπόταση το
οικόπεδο επί της οδού Πατησίων.
1928: Η
ανέγερση του πολυτελούς ξενοδοχείου
ολοκληρώνεται, προσφέροντας 107 δωμάτια
και 173 κλίνες.
1958-59: Ο αρχιτέκτονας
Σόλων Κυδωνιάτης συνδέει το όνομά του
με μία ακόμη εσωτερική ανακαίνιση.
1989:
Οι καινούριοι ιδιοκτήτες, από την
Αυστρία, συζητούν για μία ακόμη ανακαίνιση
του ξενοδοχείου η οποία περιλαμβάνει
μεγάλες αλλαγές με καθαιρέσεις στοιχείων
του εσωτερικού διάκοσμου. Οι επεμβάσεις
δεν ολοκληρώθηκαν, αφού την ίδια χρονιά
έληξε από τον ΕΟΤ η άδεια λειτουργίας
του. Κάθε ανανέωσή της προέβλεπε
χρονοβόρες και πολυδάπανες αλλαγές.
1991: Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟ
χαρακτηρίζουν το κτίριο διατηρητέο.
1999:
Το ΥΠΠΟ σχεδιάζει να αγοράσει από την
Ανώνυμη Εταιρεία «Ξενοδοχειακές
Επιχειρήσεις ΑΚΡΟΠΟΛ ΠΑΛΛΑΣ» (ΑΕΞΕ),
συμφερόντων Γ. Μπατατούδη, αντί 4,5 δις.
δρχ. οικόπεδο και κτίριο. Τελικά, το
υπουργείο κατέβαλλε στην εταιρεία το
1,8 δις. δραχμές, που αναλογούσε στην
αγορά και έπειτα από πολλές δικαστικές
διαμάχες το παρέλαβε ερείπιο.
2004:
Παρότι εξαγγέλθηκε πως θα είναι έτοιμο
στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτό δεν συνέβη
ποτέ.
2006: Με πρόταση της ΔΑΝΣΜ, το ΚΣΝΜ
γνωμοδοτεί υπέρ της αξιοποίησης του
ΑΚΡΟΠΟΛ, για τη δημιουργία χώρων
φιλοξενίας πολιτιστικών υποδομών του
ΥΠΠΟ.
2009: Εγκρίνεται η οριστική μελέτη
αποκατάστασης από το ΚΣΝΜ.