Να καταψηφιστεί διακομματικά η νομοθετική πρόταση που υποχρεώνει τους αγρότες της Ε.Ε. να μην αναπαράγουν τους σπόρους, αλλά να τους αγοράζουν μόνο από πολυεθνικές, προσπαθούν να βάλουν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες.
Η επιτροπή Υγείας της Ε.Ε. κατέθεσε πρόταση κατά την οποία επιβάλλονται γραφειοκρατικά εμπόδια στους γεωργοκτηνοτρόφους, αν δεν προσφεύγουν στις βιομηχανίες σπόρων.
Η αιτιολογία που προβάλλει η επιτροπή μέσω της γενικής γραμματείας της που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των φυτών, είναι ότι απλοποιεί τη νομοθεσία και τις 12 σχετικές οδηγίες που συμπεριλαμβάνει στον προταθέντα κανονισμό.
Η κανονική νομοθεσία που αφορά την εμπορία σπόρων ίσχυε από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα τα κράτη–μέλη στην Ε.Ε. «των 27» είχαν (υποχρεωτικώς) ενσωματώσει το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. στην εθνική τους νομοθεσία.
Επί της ουσίας, αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα για τον έλεγχο της σποροπαραγωγής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, με τη ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής. Τότε έγινε η εισαγωγή του όρου της «βιομηχανικής πατέντας οργανισμών», αλλάζοντας τη φύση της ίδιας της γεωργίας.
Μόνο λίγες εταιρείες–κολοσσοί, που δεν ξεπερνούν τη μία ντουζίνα (Syngenta–Dupont, Monsanto, Basf), ελέγχουν τα 2/3 της παγκόσμιας αγοράς.
Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης τονίζουν ότι με τον νέο κανονισμό προβλέπονται: απλούστεροι και ευέλικτοι κανόνες για την εμπορία σπόρων και άλλου φυτικού–αναπαραγωγικού υλικού, με σκοπό να διασφαλιστούν η παραγωγικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ποικιλότητα των καλλιεργειών και των δασών της Ευρώπης. Επίσης εξασφαλίζεται η προστασία της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας κ.ά.
Ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης όμως, αναφέρει πως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Επισημαίνει δε, πως «με τη δικαιολογία της προστασίας της αγροτικής παραγωγής κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο της τροφής από τις πολυεθνικές».
Με τροπολογία του ζητείται η «πλήρης απόρριψη της πρότασης».
Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει και το τέλος των τοπικών ποικιλιών και την εξάρτηση του αγροτικού κόσμου από τους γίγαντες της γενετικής μηχανικής, που προωθούν τα μεταλλαγμένα ως τη λύση–σωτηρία των προβλημάτων επισιτισμού παγκοσμίως.
Η νέα πραγματικότητα όμως θα διαμορφώσει ένα νέο νομικό, τεχνικά ασφυκτικό πλαίσιο, που θα απαγορεύει ακόμα και το μαρουλάκι στη γλάστρα.