Ο Έλληνας συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος έφυγε από τη ζωή στα 82 του χρόνια. Ο συγγραφέας του «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς...» άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε το 1930, στην Καβάλα.
Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες ως πολιτικός κρατούμενος. Εκεί έμαθε ανάγνωση και γραφή.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1985 με το βιβλίο του «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς...» και επιβλήθηκε στην συνείδηση της κριτικής και του κοινού. Την ίδια ανταπόκριση είχαν και τα επόμενα βιβλία του.
Ο Χρόνης Μίσσιος έλεγε πως η ζωή μετριέται μονάχα με τις συγκινήσεις μας, που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ουσία μας.
Το ίδιο, άλλωστε είχε πει και στο γιατρό που τον έκρυψε στα χρόνια της παρανομίας, εξηγώντας σε ένα από τα κείμενα του, γιατί διάλεξε το δρόμο της πολιτικής στράτευσης.
Ο αγαπημένος συγγραφέας, έκανε σκληρή κριτική τόσο στον αριστερό χώρο και στις διασπάσεις του, όσο και στην ίδια την κοινωνία.
Για οικονομικούς λόγους δεν τελείωσε ούτε το δημοτικό σχολείο (έφτασε μέχρι τη δεύτερη τάξη). Παιδί ακόμη, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, εντάχθηκε στην Αντίσταση και το 1947 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο. Έμεινε φυλακισμένος ως το 1953 και από το 1962 εξορίστηκε στη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη.
Λίγο μετά την μεταπολίτευση άρχισε να ζει ελεύθερος.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε σχεδόν σαν ερημίτης στο Καπανδρίτι με την σύντροφό του Ρηνιώ και τα σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο.
¶λλα έργα του ήταν: «Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;» (1988), «Τα κεραμίδια στάζουν» (1991), «Το κλειδί
είναι κάτω από το γεράνι» (1996).
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε δηλώσει:
«Για πρώτη φορά ζω σε μια κοινωνία που δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό. Δεν αντιδρά με τίποτα.»
Για την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη έλεγε:
«Είναι δυνατόν να μιλάμε για οικολογία και πράσινη ανάπτυξη και να έχουμε την εκμετάλευση του ανθρώπου από άνθρωπο;».
Για την παιδεία:
«Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. ¶λλο πράγμα η παιδεία και άλλο πράγμα η εκπαίδευση. Σήμερα, λοιπόν τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του κέρδους.»
Για τους εμπνευσμένους ηγέτες:
«Πιστεύω πολύ ότι σε μια κοινότητα, η συλλογική μνήμη είναι πολύ πιο ασφαλής και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε ηγέτη.»
Για την εξουσία:
«Είναι το χειρότερο, το πιο τρομακτικό εφεύρημα του ανθρώπου. Στην πορεία τής ανθρώπινης ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την αθωότητα τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία.»
Η κηδεία του Χρόνη Μίσσιου θα γίνει την Τετάρτη στις 2 μετά το μεσημέρι, στο Μικροχώρι Καπανδριτίου.