Άφησε την τελευταία του πνοή στο Αγία Ολγα, όπου νοσηλευότανε τις τελευταίες εβδομάδες, ο ζεν πρεμιέ του ελληνικου κινηματογράφου, Ανδρέας Μπάρκουλης.

Θρυλικός ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του 60, ο Ανδρέας Μπάρκουλης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1936 και σπούδασε υποκριτική στην Δραματική Σχολή Μιχαηλίδη. Απέκτησε την άδεια του ηθοποιού το 1956 ως «εξαιρετικό ταλέντο» και την ίδια χρονιά έκανε την πρώτη εμφάνισή του ως επαγγελματίας στο θέατρο Κοτοπούλη - Ρεξ. Το έργο ήταν ο «Κορυδαλλός» και δεν ήταν το πρώτο του καθώς είχαν προηγηθεί συμμετοχές του σε διάφορους θιάσους του Πειραιά την πενταετία 1950 - 1955.

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του έγινε το 1957 στην ταινία «Τρία παιδιά Βολιώτικα», μια κωμωδία του Δημήτρη Αθανασιάση με συμπρωταγωνιστή τον Κώστα Χατζηχρήστο. Ηταν η αρχή μιας πλούσιας καριέρας στο σινεμά που όπως συνέβη με τους περισσότερους ηθοποιούς της γενιάς του Μπάρκουλη θα περιελάμβανε όλα τα είδη. Κωμωδίες, φουστανέλες, δράματα, αστυνομικές ταινίες, πολεμικές ταινίες κ.α.

Ο Ανδρέας Μπάρκουλης υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός και αυτό φαίνεται από το ότι έπαιξε σε παραπάνω από 110 ταινίες. Αρκεί να πούμε ότι μόνον το 1959 βγήκαν στις αίθουσες 12 ταινίες  του: «Ανθισμένη Αμυγδαλιά», «Εγκλημα στο Κολωνάκι», «Ενας Βλάκας και Μισός», «Η Λίμνη των Στεναγμών», «Η Μουσίτσα», «Μπουμπουλίνα», «Ναυάγια της Ζωής», «Ο Γιάννος κι η Παγώνα», «Ο Θύμιος Τάκανε Θάλασσα», «Οταν το Μίσος Κυβερνά», «Το Παραστράτημα μιας Αθώας» και «Ψιτ... Κορίτσια!».

Δεν ήταν πάντα πρωταγωνιστής, ενώ στις κωμωδίες του δίπλα στο Θανάση Βέγγο, ο τελευταίος τον επισκίαζε. Επίσης, συχνά ο Μπάρκουλης υποδυόταν αρνητικούς ήρωες. Πάντα όμως είχε το δικό του ευρωπαϊκό στιλ και ένα σε3απίλ που γοήτευε τις γυναίκες, εξ' ού και η  θρυλική ατάκα «Κορίτσια ο Μπάρκουλης» που τον σημάδεψε σε όλη του την ζωή.

Στη μεγάλη οθόνη υπήρξε παρτενέρ της Αλίκης Βουγιουκλάκη («Ο Μιμίκος και η Μαίρη», «Η Μουσίτσα»), της Τζένης Καρέζη («Τζένη Τζένη»), της Κάκιας Αναλυτή («Τα νιάτα θέλουν έρωτα») και της Ρένας Βλαχοπούλου («Μια τρελή… τρελή… σαραντάρα», «Βίβα Ρένα») και όταν η μεγάλη κρίση του ελληνικού σινεμά ήρθε στα τέλη της δεκαετίας του '60, ο Μπάρκουλης έπαιξε σε αρκετές φτηνές ερωτικές ταινίες, όπως το «Διαμάντια στο γυμνό σου σώμα», η «Πρόκληση» και τα «Παιδιά των λουλουδιών» του Ομηρου Ευστρατιάδη.

Η δεκαετία του 1970 ήταν ακόμη χειρότερη για τον Μπάρκουλη, αφού νομικής φύσεως προβλήματα τον ανάγκασαν να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου  εργάστηκε ως τραγουδιστής. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του έπαιξε στην τεράστια επιτυχία «Η βαλίτσα του παπά» (1978) του Ντίμη Δαδήρα και δέκα χρόνια αργότερα ο Γιώργος Πανουσόπουλος του έδωσε τον κεντρικό ρόλο της ερωτικής ταινίας «Μ' αγαπάς;».

Ο Μπάρκουλης που παντρεύτηκε τρεις φορές (η πρώτη από τις τρεις συζύγους του ήταν η ηθοποιός Αλέκα Στρατηγού) συνέχισε για ένα διάστημα και στο θέατρο ενώ έπαιξε και στην τηλεόραση. Τα τελευταία χρόνια η υγεία του ήταν εξαιρετικά κλονισμένη. Το 2002 ο Δημήτρης Κολλάτος του έδωσε τον τελευταίο ρόλο του στο σινεμά, στην ανεκδιήγητη ταινία «Αλέξανδρος και Αϊσέ».