Στην κορυφή του κόσμου έφτασε ο Έλληνας bodybuilder Λευτέρης Σιδηρόπουλος, κατακτώντας στο Αμβούργο της Γερμανίας και το NAC Universe 2014 τον Γενικό Τίτλο (Overall) στο bodybuilding.

Ο πρώτος Έλληνας που κατακτά αυτήν τη διάκριση είναι 31 ετών και ασχολείται με το bodybuilding από τα 17 του, ενώ από το 2007 κατεβαίνει σε αγώνες. Έχει πάρει 2 φορές τον τίτλο Mr. Hellas στη μεσαία κατηγορία, το 2009 και το 2010, αλλά και πολύ καλές θέσεις σε διάφορους αγώνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ τον Νοέμβριο στη Λειβαδιά κέρδισε την κατηγορία του στην IFBB και τον γενικό τίτλο μια εβδομάδα μετά στο bodybuilding elite grand prix στο Φάληρο υπό την αιγίδα της IFBB.

Με ύψος 1,78 και αγωνιστικό βάρος 104 κιλά (off-season 120 κιλά), αποτελεί ένα δυνατό χαρτί για το ελληνικό bodybuilding σε παγκόσμιες διοργανώσεις.

Απο την ηλικία των 15 είχε ως πρότυπα τον Arnold Schwarzenegger, τον Flex Wheeler και τον Kevin Levrone, με τις αφίσες τους να γεμίζουν τους τοίχους στο εφηβικό του δωμάτιο.

Έναν χρόνο αργότερα αποφασίζει να ξεκινήσει προπόνηση με βάρη, έχοντας ως στόχο να μοιάσει κάποτε στα είδωλά του. Ωστόσο, η πορεία προς την κορυφή δεν ήταν εύκολη.

Όταν ξεκίνησε το γυμναστήριο, το βάρος του μετά βίας έφτανε τα 60 κιλά και άρχισε κάνοντας τις πρώτες του πιέσεις στον πάγκο μόνο με την μπάρα και τις πρώτες κάμψεις δικεφάλων με πεντάκιλους αλτήρες. Μετά από σκληρή και επίπονη προπόνηση και διατροφή κατόρθωσε να φτάσει τα 80 κιλά σε 6 μόλις μήνες και τότε φάνηκε καθαρά ότι ήταν μία μοναδική περίπτωση.

Παράλληλα με το σχολείο, δούλευε προκειμένου να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα για τα συμπληρώματα διατροφής του, καθώς οι γονείς του αδυνατούσαν να τον στηρίζουν οικονομικά, ενώ τον πίεζαν συνεχώς να σταματήσει να πηγαίνει στο γυμναστήριο και να αφοσιωθεί στο σχολείο του και το διάβασμα.

Ωστόσο, η ακατανίκητη θέληση και το πείσμα του Λευτέρη δεν τον άφηνε να σταματήσει. Έναν χρόνο μετά, το σωματικό βάρος του έφτασε στα 90 κιλά και μπορούσε και πίεζε 150 κιλά στον πάγκο για 8 αυστηρές επαναλήψεις, 170 κιλά για 15 επαναλήψεις στις άρσεις θανάτου και 180 κιλά βαθύ κάθισμα για 8 επαναλήψεις.

Όταν μπήκε στον στρατό ωστόσο, τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις στο σώμα των πεζοναυτών, όμως οι δραστηριότητες στις Ειδικές Δυνάμεις ήταν πολύ έντονες, επίπονες και απαιτητικές, ενώ η διατροφή ελλιπής για τις σωματικές ανάγκες του Λευτέρη, ενώ προσπαθούσε να κάνει βάρη στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που διέθετε.

Απολύεται έναν χρόνο μετά, έχοντας χάσει 15 ολόκληρα κιλά και αρκετή μυική μάζα, όμως είναι αποφασισμένος και μετά από 1 χρόνο εντατικής προπόνησης και διατροφής φτάνει και πάλι τα 95 κιλά, διατηρώντας τη συμμετρία του και τη μικρή του μέση.

Το 2007 ένας φίλος του τον φέρνει σε επαφή με ένα κριτή της Ε.Ο.Σ.Δ., ο οποίος τον παρακινεί να κατέβει σε αγώνες, διότι είχε πολύ καλό καλούπι, ωστόσο ο Λευτέρης, που από τότε τον χαρακτήριζαν η σεμνότητα και η ταπεινότητα, στην αρχή δίστασε. Τελικά, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία, κατεβαίνει στους αγώνες της Ε.Ο.Σ.Δ. στην Ελευσίνα και βγαίνει 4ος στη μεσαία κατηγορία!

Για πρώτη φορά είδε το άστρο του να λάμπει και τα ενθαρρυντικά λόγια που άκουσε του έδωσαν ελπίδες για ένα σπουδαίο μέλλον σε αγωνιστικό επίπεδο.

Το 2008 προετοιμάζεται και συμμετέχει σε ένα μεγάλο αγώνα της Ε.Ο.Σ.Δ. στο Βελλίδειο, όπου κερδίζει πάλι την 4η θέση, ανάμεσα σε περισσότερους και καλύτερους αθλητές, αυτήν τη φορά στην κατηγορία 90.

Ο Λευτέρης συνειδητοποιεί ότι μπορεί να φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο και καταφέρνει να κερδίσει τη 2η θέση στους αγώνες της NAC στην Κέρκυρα, την 1η θέση στη μεσαία κατηγορία στους αγώνες της WABBA και τη 2η θέση στο γενικό πίσω από τον πολύ έμπειρο εκπληκτικό αθλητή Αντώνη Κονδύλη.

Η WABBA αναγνώρισε αμέσως το ταλέντο του και τις προοπτικές που ανοίγονταν μπροστά του και τον έστειλε στις Βρυξέλλες, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου κατακτά την 5η θέση ανάμεσα σε 30 αθλητές στη μεσαία κατηγορία.

Στόχος πλέον είναι η καθιέρωση μέσα από παγκόσμιους αγώνες, όμως η μοίρα τού επιφυλάσσει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.

Καθώς προετοιμάζεται για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της WABBA στη Βουδαπέστη, με προπονήσεις αδιανόητα σκληρές για τον μέσο αθλούμενο κι ενώ εκτελεί γαλλικές εκτάσεις τρικεφάλων με στραβόμπαρα και 80 κιλά πάνω στη μπάρα, νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά. Μεταφέρεται με αφόρητους πόνους στο νοσοκομείο και τα αποτελέσματα της μαγνητικής σοκάρουν τους πάντες. Ολική ρήξη του τένοντα που συνδέει τον τρικέφαλο με την άρθρωση του αγκώνα στο δεξί του χέρι. Έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Η εγχείρηση είναι πολύωρη και εξαιρετικά δύσκολη, το παραμικρό λάθος μπορεί να σημάνει το πρόωρο και άδοξο τέλος της καριέρας του μεγαλύτερου ταλέντου στο ελληνικό bodybuilding.

Τελικά όλα βαίνουν καλώς και ο ορθοπεδικός χειρουργός Αναστάσιος Μουρίκης σώζει την καριέρα του Λευτέρη. Ακολουθούν τέσσερις πολύ δύσκολοι μήνες φυσιοθεραπείας, με τον Λευτέρη να χάνει συνεχώς μυική μάζα και να υποφέρει από κατάθλιψη. Σκέφτεται να τα παρατήσει, απογοητεύεται, κλονίζεται η πίστη του και κάμπτεται το ηθικό του.

Τελικά μαζεύει τις δυνάμεις που του έχουν απομείνει και με σύμμαχο την ατελείωτη αγάπη για το άθλημα αποφασίζει να παλέψει και να συνεχίσει. Μετά από 8 ολόκληρους μήνες αποχής, πιάνει ξανά αλτήρα δύο κιλών και ξεκινάει ένα σκληρό δρόμο για την επάνοδο του.

Μετά από ατέλειωτες προπονήσεις, το σώμα του Λευτέρη επανέρχεται και μόλις ένα χρόνο μετά τον τραυματισμό του, τον Ιούνιο του 2012, συμμετέχει απευθείας ως παλαιός πρωταθλητής στον γενικό τίτλο στους αγώνες της WABBA.

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από εκείνον τον τραυματισμό και πλέον ο Λευτέρης με το πείσμα και την αγάπη του για το bodybuilding κατάφερε να ανεβάσει την Ελλάδα στην κορυφή του κόσμου, ενώ η αισιοδοξία και η αφοσίωσή του αποτελούν έμπνευση για τους νεότερους: «Ζω και αναπνέω για να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Δεν με ενδιαφέρει το πόσο σκληρός και ανηφορικός θα είναι ο δρόμος, γιατί πιστεύω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα για να τα καταφέρω», δηλώνει.

Πηγή: iefimerida.gr